دقت کردید؟
یه وقتایی یکی انقدر بلده خوب باشه که بد بودنو یادمون میره؟
دقت کردید وقتی مقابلش توان بد شدن نداریم،چقدر عاشق خوب بودن میشیم؟
و وقتی عاشق خوب بودن میشیم چه حس خوبی نسبت به خودمون داریم؟و اینجاست که حس خوب تری به عامل و منبعش پیدا می‌کنیم.
میدونید مهم نیست کیا تو زندگیمون چقدر موندگارن ولی خیلی مهمه که چیارو تو زندگیمون موندگار می‌کنن...
ممنون باشیم از همه اونایی که عطرِ خوبیشون موندگار تر از عطرِ لباسشونه
